Dlaczego dzika, wyrzeźbiona w piasku Namibia to radość z odkrywania

Kilka bilionów ziarenek piasku rozciąga się na ponad 2000 km wzdłuż wybrzeża Namibii i Angoli, drobinki tworzące suchy ląd większy niż Szkocja

. Z poziomu gruntu nie sposób pojąć wielkości Namib, najstarszej pustyni świata. Jedynym sposobem na docenienie jej skali i wspaniałości jest spojrzenie

w niebo. Spoglądając w dół z okna prywatnego samolotu, mój wzrok jest rozmyciem kształtów i cieni. Niezakłócona żadną zabudową, surowa dzicz rozciąga się godzinami.

Popularny cel wycieczek drogowych, jeden z najmniej zaludnionych krajów Afryki, jest coraz częściej eksplorowany przez lekkie samoloty.

Startując ze stolicy Namibii i międzynarodowego punktu wjazdowego Windhoek, nasz sześciomiejscowy samolot przeleciał 350 km na południe, aby dotrzeć do naszego pierwszego celu: czerwonych jak pieprz cayenne wydm Sossusvlei. Kwessi Dunes, jeden z dwóch domków położonych w prywatnym rezerwacie przyrody NamibRand, jest naszą bazą na następne dwie noce

. Ostatnie deszcze - pierwsze od pięciu lat - pokryły piaski dywanem z drobnych traw i dzikich kwiatów. Tak rozległe i pozornie niegościnne, to cud, że cokolwiek może tu żyć. Ale jadąc w kierunku domku, napotykamy rozproszone strusie o muskularnych nogach. Na horyzoncie parada wytrzymałych oryksów maszeruje w jednym pliku jak żołnierze zmierzający do bitwy, ich zakrzywione ostre sztylety rogi przebijające spadające słońce.

12 płóciennych i krytych strzechą klimatyzowanych domków rozciąga się wokół podstawy wydm w Kwessi.

Rano szlaki i ścieżki przecinają piaski, szkicując raport z nocnej aktywności. Szakale, węże, chrząszcze gnojowe i włochate myszoskoczki pozostawiły swoje ślady, podczas gdy szukające zdobyczy białe tańczące pająki były zajęte tkaniem jedwabnych klap w piaskach.

Dotarcie do jednych z najwyższych wydm na świecie w Sossusvlei zajmuje 60 minut jazdy samochodem, ale korzyści płynące ze spania z dala od ruchliwego skupiska większości domków turystycznych znacznie przewyższają czas podróży.

Ponad 80% personelu w Kwessi pochodzi z lokalnej społeczności, w tym nasz przewodnik Papa-G. Prowadząc nas na godzinną wędrówkę wzdłuż dolnego zbocza największej wydmy, Big Daddy, wyjaśnia geologię dynamicznego krajobrazu ukształtowanego przez wiatry, przepływy rzek i czas.

Ślizgając się w dół zmieniających się stoków, kończymy w Deadvlei - genialnej białej patelni mułowej usianej szkieletami rozkładających się drzew. Szacując ich wiek, Papa-G sugeruje, że mogą mieć 1000 lat. W miejscu, w którym życie i śmierć następują powoli, prawdopodobnie będą tu jeszcze przez 1000 lat.

Latanie między miejscami docelowymi jest szybsze i wygodniejsze niż podróżowanie drogą lądową.

Wracając do naszego samolotu, kierujemy się na północ w stronę efemerycznych koryt rzek doliny Hoanib. Pod nami ziemia jest podziurawiona setkami niewyjaśnionych zagłębień znanych jako "kręgi wróżek". Teorie wahają się od pozostałości trujących lasów roślinnych po interwencję kosmitów.

dotąd najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem jest technika przetrwania stosowana przez trawy w celu stworzenia otwartej przestrzeni pozwalającej deszczom wsiąkać w ziemię i karmić ich korzenie.

W miarę jak kontynuujemy naszą podróż, kolory blakną od płonących czerwieni do świecącego złota, a rozwidlenia wyschniętych dróg wodnych rozciągają się jak skomplikowane systemy korzeniowe gęstego lasu.

Osłonięty wysokimi górami pokrytymi kwarcem, maleńki namiot Hoanib Valley Camp jest przytulną ludzką oazą w miejscu, w którym gatunki przystosowane do pustyni nauczyły się prosperować.

Z powodu ostatnich deszczy wiele zwierząt rozproszyło się. Gruz owinięty wokół podstawy grubych drzew ana wskazuje na falę wody, która niedawno przeszła, wystarczająco silną, by unieść samochód

, ale podczas porannej jazdy natrafiamy na jednego z niewielu lwów wędrujących między tym miejscem a oceanem, oddalonym o zaledwie 42 km. Niewidziane od czterech miesięcy stado słoni również powraca podczas naszego pobytu. Pozostawiając po sobie smugę kurzu, te potężne stworzenia wydają się jeszcze bardziej majestatyczne na tle połyskujących różowych szczytów

. Nie tylko zwierzęta znalazły sprytne sposoby na życie w pustynnym środowisku. 90 minut jazdy od obozu, mała grupa ludzi Himba założyła małą wioskę. Natural Selection nawiązał relacje ze społecznością, zapewniając im pomoc i zasoby. W ramach umowy goście są również mile widziani.

Tylko kobiety są w domu, kiedy przyjeżdżamy. Pokryte od stóp do głów gęstą pastą z ochry, używaną zarówno jako dekoracja, jak i ochrona przed słońcem, wszystkie noszą nieco inne fryzury i nakrycia głowy w zależności od wieku.

Potężne i pewne siebie kobiety są bardzo dumne ze swojego wyglądu, używając palącego się kadzidła jako środka do mycia zamiast wody.

"Wizyty w wiosce" zbyt często mogą wydawać się niewygodne i wymyślone. Ale podczas naszego pobytu nie ma bolesnych występów.

Ostatnim przystankiem naszej powietrznej wycieczki jest Wybrzeże Szkieletów, pięknie opuszczone wybrzeże zaśmiecone kośćmi wielorybów i rdzewiejącymi szczątkami statków złapanych poza kursem przez zdradzieckie wody i gęste koce mgły

. Odpowiednio nazwany Shipwreck Lodge składa hołd dzielnym odkrywcom i morskim duszom. Motto wypisane na okiennicach iluminatorów w pokojach brzmi następująco:

Duże okna dziesięciu kabin wychodzą na Ocean Atlantycki. Za nami bursztynowe wydmy toczą się w nieskończoność

. Tak wiele geografii Namibii jest kształtowanych przez skrajności, popychając każdą żywą istotę do granic możliwości.

Czy to drogą powietrzną, morską czy lądową - możliwości eksploracji są nieograniczone. Na każdym poziomie wymyka się wyobraźni, sięgając daleko poza granice naszych ludzkich umysłów.