Dat kan veranderen, want eerder deze maand steunde de 55 leden tellende Afrikaanse Unie de campagne, waardoor het ook een diplomatieke kwestie is geworden. De bewering is dat de traditionele Mercator wereldkaart het Afrikaanse continent nauwelijks groter toont dan Europa, terwijl het in werkelijkheid minstens vier keer zo groot is.

Dat is allemaal goed en wel, en het is waar dat de kaartprojectie van Mercator dateert uit de 16e eeuw, toen Europese zeeschepen zich uitbreidden en ieders kijk op de wereld veranderden. Maar het is ook waar dat alle platte kaarten het oppervlak van een bol (zoals de aarde) op de een of andere manier vervormen. Kies je gif, maar je kunt niet alles hebben.

Kies voor de Mercator-kaart en alle continenten en eilanden behouden hun echte vorm - maar hoe verder ze ten noorden of ten zuiden van de evenaar liggen, hoe groter ze lijken in vergelijking met landen dicht bij de evenaar. Er passen veertien Afrika's in Groenland.

Ga je voor de kaart met 'gelijke gebieden' (ontworpen in 2018), dan wordt de werkelijke vorm van de continenten vervormd - maar je krijgt wel een duidelijk idee van hoe groot ze zijn in vergelijking met elkaar. Paarden voor koersen, zou je kunnen zeggen, en je kunt gemakkelijk zien waarom hedendaagse Afrikanen de voorkeur zouden geven aan de kaart met 'gelijke gebieden': het laat hen belangrijker lijken.

Maar er was ook een goede reden voor de Mercator-kaart. Het was niet om Afrika klein en onbeduidend te laten lijken, zoals sommige paranoïde 'antikoloniale' retoriek beweert. Het was omdat als je een rechte oost-westlijn trok op een Mercator-kaart, deze je schip veilig naar zijn bestemming zou leiden (orkanen, piraten en muiterij daargelaten).

Vroege zeelieden hadden geen manier om erachter te komen hoe ver oost of west ze waren (lengtegraad), maar zolang ze de zon of de maan konden zien, konden ze erachter komen hoe ver noord of zuid ze waren (breedtegraad).

Ze zeilden daarom naar het oosten of westen langs de breedtelijn die door hun bestemming liep en gokten hoe dicht ze er bij waren door hun snelheid bij te houden (gooi een boomstam over de kant en kijk hoe snel je er voorbij komt) en hoopten dat ze de kust niet in het donker zouden bereiken, midden in een storm.

Daar was de Mercatorprojectie voor. Niemand gaf erom hoe groot of klein de bestemming op de kaart leek; ze moesten alleen weten wat de juiste breedtegraad was. Dat is allemaal irrelevant voor de moderne navigatie, dus mensen kunnen nu gerust naar eigen smaak rommelen met de grootte of vorm van landen op de kaart.

Als Afrikanen willen dat hun kinderen zich belangrijker voelen, kan het geen kwaad om in die landen kaarten van Equal Area op de muren van de klas te hangen. Als Canadese kinderen een warme gloed van trots krijgen van hoe groot hun land lijkt op de Mercator-kaart, dan is dat ook prima. Het is overal een kwestie van lokale keuzes.

"Door de kaart te corrigeren, willen we percepties veranderen en de ware omvang, kracht en het potentieel van het Afrikaanse continent benadrukken", staat er op de website van 'Speak Up Africa', en veel succes ermee. Helaas is het potentieel van het Afrikaanse continent op dit moment vooral aan de lage kant.

In 2008 bereikte de bevolking van Afrika het miljard. Het zijn er nu al 1,5 miljard en het aantal groeit gestaag met 35 miljoen per jaar. Zelfs met optimistische schattingen over hoe snel het geboortecijfer daalt (het daalt momenteel helemaal niet) zal het continent binnen vijftig jaar drie miljard mensen tellen - en tegen het einde van de eeuw zal de helft van de mensen die elk jaar op de planeet geboren worden Afrikaans zijn.

Dit zou problematisch zijn vanuit milieuoogpunt, zelfs als ze allemaal gezond, welvarend en gelukkig zouden zijn, maar geen van die uitkomsten lijkt op dit moment erg waarschijnlijk. De Afrikaanse economieën zijn de afgelopen vijftig jaar langzaam gegroeid, maar door de bevolkingsgroei is het reële inkomen per hoofd van de bevolking in de meeste Afrikaanse landen nauwelijks gestegen.

De gemiddelde inkomens in Afrika waren in de jaren 1950 hoger dan die in Zuid- en Zuidoost-Azië, maar een halve eeuw geleden waren ze al lager dan die op welk ander continent dan ook en de kloof wordt alleen maar groter naarmate de tijd verstrijkt.

Er is hier geen ruimte om te debatteren over waarom dit zo zou zijn, maar de eerste stap om dit te veranderen zou zijn om genadeloos te erkennen dat het zo is. De kaarten veranderen is niet genoeg.