Nou, het was niet opzettelijk.Tijdens mijn recente reis naar het Ierse platteland gingen we naar de plaatselijke veemarkt, en in een klein stadje waar niet veel gebeurt, neemt de veemarkt het stadje over, met de tractoren en opleggers die half op de voetpaden geparkeerd staan, het lawaai van het kreunende vee, de stem van de veilingmeester op een luidspreker - en een onmiskenbare geur die door de wind waait - als je doof was, zouden je zintuigen zeker zijn gealarmeerd voor wat er aan de hand was.

We probeerden onzichtbaar te lijken

We zaten zo onopvallend mogelijk stil in de veilingzaal, maar als vrouwen in een mannenomgeving waren we een weggevertje als mensen die niet thuishoorden in deze menigte mannen met hoeden, regenlaarzen, modderige jeans en anoraks. Het was precies zoals je op tv ziet - de verkoopruimte, een klein cirkelvormig hok in het midden van staande of zittende kopers/verkopers, waar een voor een angstige runderen naar binnen werden geloodst en zachtjes door een veeman met een stok werden gestoken om ze door het hok te laten bewegen. Bieden was onzichtbaar, er was geen trilling van een bobble of opgestoken vinger te zien. De boeren zagen eruit als toeschouwers, fluisterden met elkaar en leunden op de vangrail, ongetwijfeld waren kleine wenkbrauwtrekjes of trekjes aan oorlellen genoeg voor de veilingmeester - die traditioneel zo snel praatte dat het onmogelijk was om te zien of onze favoriete koe voor €25 of €2025 was verkocht. We vermeden oogcontact te maken met de veilingmeester voor het geval dat verkeerd zou worden opgevat als een bod en slaagden erin tussen de vaarzen uit te glippen voordat we zelf werden geveild.

De lokale krant

Ik pakte een exemplaar van de plaatselijke wekelijkse gratis krant en er waren minstens zes pagina's met plaatselijke sportevenementen - hoe kon er zoveel gebeuren in een klein hoekje van een vochtig, modderig land? Maar daar was het dan, bewijs in kolommen, vergezeld van foto's van voetballers die er koud en afgemat uitzagen en foto's van groepen jongens van plaatselijke teams die grijnzend in de rij stonden, nog ongerept in hun tenue. En een vreemde verzameling advertenties voor kerkdiensten, overlijdensberichten (God hebbe hun zielen), verkoop van onroerend goed, een veiling van landbouwmachines, plus twee of drie runderslachters die naar ik aannam op zoek waren naar 'dode en versleten dieren', en een andere die aanbood om 'kreupele en geruimde koeien en runderen - alles in overweging genomen' te kopen. Een pagina gaf data en locaties van verschillende veilingen die eraan kwamen, met verschillende klassen vee - 'verkoop van vaarzen', 'speciale verkoop van ossen', verkoop van 'droge koeien', 'kalveren/lopers en speenlingen'. Ik had geen idee dat er zoveel categorieën waren!

Wat me ook amuseerde was een verslag van een meneer die voor het eerst naar een barbier was gegaan voor een baardtrim, of zoals hij het noemde, een 'baardregelaar'. Het was een goed geschreven artikel - met goede reclame voor de barbier mag ik wel zeggen.

Hoogtepunt

Het hoogtepunt van ons bezoek was een van de oudste pubs van Ierland voor een feest van lokale muziek, verhalen vertellen en dansen. Deze unieke pub werd al in 1734 opgericht en is een goed bewaard gebleven oude pub met rieten daken die bekend staat als een muziekgelegenheid waar je plaats kunt nemen rond de muzikanten, zangers en dansers - en door het levendige geplaag werden uitgenodigd om samen met hen te zingen, spelen of dansen!

En tot slot... het weer

Grappig genoeg was het onderwerp van het weer vandaag, morgen, vorige week, volgende week of wanneer dan ook een onderwerp dat daar net zo veelbesproken werd als hier in Portugal, en in plaats van een week met koud en nat weer, werden we getrakteerd op niet bepaald blauwe luchten, maar op flarden zon die door kille grijze luchten braken. De zin 'Je hebt geluk gehad met het weer' beschouwden we als een goed voorteken, vooral omdat we flagrante bewijzen zagen van een recente storm - oude bomen die uit elkaar waren gerukt en tot hopen waren omgezaagd - vooral omdat het in Portugal tijdens onze afwezigheid had gekieperd en 'gewaaid'!