De gegevens werden vrijgegeven als onderdeel van het tweede Global Hypertension Report van de Wereldgezondheidsorganisatie(WHO), waarin wordt geschat dat wereldwijd ongeveer 1,4 miljard mensen met hypertensie leven.

Ongeveer 2,5 miljoen van deze mensen zijn Portugees, wat neerkomt op 41% van de volwassen bevolking in Portugal, waarmee het land boven het wereldwijde gemiddelde van ongeveer 34% ligt.

De meeste gevallen worden gediagnosticeerd (77%) en behandeld (72%), maar slechts 1,4 miljoen patiënten hebben de aandoening onder controle (52%).

Toch is de vooruitgang positief en in de afgelopen twee decennia is het aantal mensen met gecontroleerde hypertensie gestaag toegenomen, een trend die volgens de WHO zal aanhouden tot ten minste 2030.

Aan de andere kant heeft Portugal een van de laagste prevalentiecijfers van ongecontroleerde hypertensie in Europa, na IJsland, Zwitserland, Duitsland en Malta.

In het WHO-rapport staat ook dat 26% van de ongeveer 123.000 sterfgevallen die in 2021 werden geregistreerd, verband hielden met hart- en vaatziekten, waaronder 46 mensen van wie de dood werd toegeschreven aan een hoge systolische bloeddruk.

Risicofactoren

Wat risicofactoren betreft, consumeert de volwassen bevolking boven de 25 gemiddeld negen gram zout per dag en rookt 26% van de Portugezen boven de 15 tabak, terwijl de alcoholconsumptie per hoofd van de bevolking in dezelfde groep ongeveer 11 liter per jaar bedraagt.

Aan de andere kant doet ongeveer de helft van de bevolking boven de 18 jaar niet aan lichaamsbeweging en is 27% zwaarlijvig.

"Elk uur gaan er meer dan 1000 levens verloren door beroertes en hartaanvallen veroorzaakt door hoge bloeddruk, en de meeste van deze sterfgevallen zouden voorkomen kunnen worden", benadrukte WHO-directeur-generaal Tedros Adhanom Ghebreyesus tijdens de presentatie van het rapport op de 80e Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Van de 195 landen en gebieden van de Verenigde Naties hebben er 99 een controlepercentage voor hypertensie van minder dan 20%, voornamelijk lage- en middeninkomenslanden.

Naast een ontoereikend gezondheidsbevorderingsbeleid met betrekking tot risicofactoren, zijn andere belemmeringen die door de WHO naar voren werden geschoven onder andere een beperkte toegang tot bloeddrukmeters, een gebrek aan behandelingsprotocollen en opgeleide eerstelijnsgezondheidszorgteams, en moeilijkheden bij het verkrijgen van medicatie.